afkukelen

{{afkukelen}}{{/term}}

I 〈onovergankelijk werkwoord〉

1 [+ van][aftuimelen] dégringoler (de)

II 〈overgankelijk werkwoord〉

1 [afgooien] flanquer (qc.) par terre

♦voorbeelden:

1   de jongen kukelde zijn bord van de tafel af • l'enfant a envoyé dinguer son assiette

Deens-Russisch woordenboek. 2015.